Zanimljivo je da u romanu Košnica nema protagoniste u klasičnom smislu, već se javlja kolektivni junak, skup od stotinu i više likova različitih karaktera, poreklom iz raznih društvenih slojeva, koje sjedinjuje nemaština, odsustvo nade i teskobna jednoličnost svakodnevice. Sačinjen od kratkih, naizgled nepovezanih celina, roman, u duhu španske kostumbrističke tradicije, verno opisuje ljude i običaje, dočaravajući atmosferu nemoći i besperspektivnosti kojom su obavijeni njihovi životi.
Prof. dr Jelena Rajić
Ne treba se čuditi što Frankova cenzura ne odobrava Seline romane. Život u Madridu je, onako kako ga Sela opisuje, surov, osuđen na glad, bezosećajan. Licemerje, strah i nasilje kolo vode. Selino političko opredeljenje možda jeste konzervativno ili reakcionarno, ali on se sa svojom književnošću svrstava među najradikalnije – uz Kamija i Sartra, uz Moraviju, uz Zolu i francuski naturalizam.
Sol Belou
Košnica je roman-koral koji nam opisuje rutinu posleratnog društva da bi razotkrio ekonomsku i moralnu bedu prvih godina po ratnom sukobu… Košnica je skup pričica koje svedoče o potlačenosti radnika, bedi intelektualaca, licemerju buržoazije i sveštenstva, seksualnoj opsednutosti stanovništva gladnog mesa i ljudske topline u jednom nesolidarnom društvu.
La diseccionadora de libros
Zbog izostanka ujednačene tačke gledišta Košnica je upoređivana sa Dos Pasosovom kolažnom slikom Njujorka u Menhetn transferu i sa tehnikama snimanja kamere u pokretu u filmovima neorealizma.
Sara Ker, New York Review of Books
